Haarkleur en kleurvererving bij IJslanders

Gewapend met kennis over de genetische achtergronden van de verschillende haarkleuren zou het een koud kunstje moeten zijn om van ieder paard de kleur te benoemen. Dat valt in de praktijk echter nog wel eens wat tegen; IJslanders zijn soms toverballen die je aan alle haarkleurtheorieën doen twijfelen. Wie weet spelen bij die paarden genetische factoren een rol, waar wij (nog) geen idee van hebben?

Veulens worden op jonge leeftijd beoordeeld op hun kleur. Maar de kleur van een veulen kan misleidend zijn; ten behoeve van registratie wordt er dan maar een etiketje op geplakt. Dit kan later onjuist blijken, maar het paard zit er zijn hele leven aan vast.

Bij twijfel over de haarkleur van een paard kan de kleur van de ouders duidelijkheid verschaffen.

Een isabel met het sooty-effect kan zo donker zijn dat hij voor zweetvos aangezien wordt.

Soms wordt een smoky als zwartbruine of koolvos geregistreerd.

Dieren met een wildkleur bruin hebben zwarte points en, onder invloed van shade, een gele tot goudbruine kleur. Deze kleur is iets donkerder en minder helder dan die van een valk. Soms is het lichaam zo donker van kleur dat het dier voor bruin wordt aangezien. Wildkleur zwart/shade: De lichtste dieren hebben een zilverachtige kleur. De lichtste dieren laten bijna altijd het mealy-effect zien, en hebben soms een lichtere kleur onder de buik en aan de binnenzijde van de benen. Verwarring met de isabelkleur is hierbij mogelijk. Het sooty-effect is zeldzaam bij wildkleurige vossen.

Een zilverappel bruin zou daardoor aangezien kunnen worden voor een zweetvos. Meestal is er echter op de onderbenen nog wel wat zwart terug te vinden, op de plaats waar normaal gesproken het zwart van de benen overgaat in het bruin van het lichaam. Meer naar beneden toe zijn de benen vaak wat lichter. Ook de manen vertonen vaak nog sporen van de oorspronkelijk zwarte kleur. Zilverappel zwart kan op koolvos of zweetvos lijken, maar onderscheidt zich daarvan door het ontbreken van het voor een vos zo typische rood in het haarkleed. Een zilverappel valk kan uitgemaakt worden voor isabel als de points erg licht van kleur zijn. Meestal bevatten de points echter nog wat bruin of zwart pigment, en is het onderscheid duidelijk.

Een enkele keer is de expressie van de tobiano-factor zo gering, dat het dier geen vlekken op de romp heeft. De ongebruikelijke combinatie van uitgebreide aftekeningen aan de benen met een nagenoeg geheel donker lichaam moet dan een lampje doen branden. Een dergelijk paard kan wel nakomelingen krijgen die het tobiano-patroon duidelijker laten zien.

Dieren met een wildkleur bruin hebben zwarte points en, onder invloed van shade, een gele tot goudbruine kleur. Deze kleur is iets donkerder en minder helder dan die van een valk.